Богино өгүүллэг: Чи минь

Чи минь, яагаад гуниглаа вэ? Хөмсөг чинь жаахан сүргүй, газар луу байнга ширтээстэй. Тэнгэр арай л бүрхэг байна уу, царай чинь нэг л гэрэлгүй. Хорвоо нэг л бараан болоод, хонгор минь чи дуугүй байна. Надруу нэг хараач, хамгийн тэнэгээрээ царайлъя би. Уруулаа жимбийж нугас болоод дээшээ үсрэхдээ дэвэе, толгой сэгсрэхдээ гуагалъя, чиний минь нүднээс л гуниг нь арилаг.

Чи минь, яагаад худал инээнэ вэ? Сормуус чинь хөөрхөн дэрвэхгүй, мишээл чинь нэг л хүчлэх мэт. Би арай л ичмээр байна уу, харц чинь нэг л эвгүй. Хацар нэг л халуу дүүгээд, хайрт минь чи жүжиглээд байна. Надруу нэг хараач, хамгийн дээдээрээ хичээе би. Тэнэг үйлдлээ болиод, тийм нэг зангаа засая, зангиагаа янзлая, чи минь л эвгүй байдлаас гараг.

Чи минь, яагаад бодол болоо вэ? Нүд чинь нэг л галгүй, алсад байнга ширтээстэй. Хичээл нь арай их байна уу, цүнх чинь нэг л хүнд. Мөр чинь хөндүүр болоод, хөөрхнөө минь чи ядраад байна. Надруу нэг хараач, хамгийн цэхээрээ зогсъё би. Мөрөө тэгшилье, цээжээ тэвхийлгэе, чи минь л түших хүнтэйгээ мэдрэг.

Чи минь, яагаад уйлна вэ? Харц чинь нэг л хоосон, хацрыг чинь дагаад нулимс. Амьдрал арай хүнд байна уу, цаанаасаа нэг л ёозгүй. Хоолой нэг л зангираад, энэ толь загалтаад байна. Надруу нэг хараач, өөрийгөө нэг харъя би. Хацраа арчъя, нүүрээ угаая, чи минь л өөрийгөө тайвшруулаг.

Хөмсөг жаахан сүр ороод, газраас дээшээ харлаа. Тэнгэр арай гэгээ ороод, аманд дуу аялагдана.
 
Сормуус хөөрхөн дэрвийгээд, нүүр дүүрэн мишээнэ. Ичмээр байсан ч яадаг юм хамаагүй, жүжгийн дүрэндээ уусна. 

Амьдрал арай л хүнд байгаа ч, удахгүй дээрдэх болохоор цаанаасаа нэг л тайван. 

Хичээл арай л их байна өөртөө жаахан анхааръя. Биеэ жаахан амраая, мөрөө тэгшилье, цээжээ тэвхийлгэе, хэцүү үедээ эхлээд өөрийгөө түшье.

Тийм болохоор чи минь, өөрийгөө жаахан хайрлаарай.