Уншигч та бүхэнд ирээдүйд өөрийн нэрийн брендийг үүсгэн байгуулж, цаашид юунд ч үл баригдах уран бүтээлүүдээ туурвих мөрөөдөлтэй авьяаслаг нэгэн залуу бүсгүйтэй хийсэн ярилцлагаа хүргэе.

Түүний хийх дуртай зүйл: зураг зурах,

Cонгосон мэргэжил: хувцас дизайнер,

Хэлэх дуртай үг: АНХДАГЧИД ҮРГЭЛЖ БАЙДАГ.

Хувцаслалтын тренд хэв маяг, хувцас дизайны хил хязгаар, урлагийн үр шим, түүний өнөө цагийн залуус-үе тэнгийнхэндээ хандан хэлэх үг гэхчилэн чамгүй уншууртай, уншсаны ард үлдэх юмтай сэдвүүдээр бид дотно хөөрөлдлөө.

YOLO: Урилгыг маань хүлээн авч ярилцахаар ирсэнд баярлалаа. Уншигчиддаа өөрийгөө товчхон танилцуулна уу?

- Намайг Амармөнхийн Мөнхтөгөлдөр гэдэг. Саяхан Баянзүрх дүүргийн 33-р сургуулийг төгсөөд, одоо СУИС-д харьяалалтай болсон байгаа. Мөн Шанхайн 100 хувийн тэтгэлгийн шалгалтад тэнцсэн хариу аваад байна.

YOLO: Баяр хүргэе! Ямар мэргэжлээр сурахаар шийдсэн бэ?

- Хувцас дизайны чиглэлээр суралцана.

YOLO: Ерөнхий боловсролын сургуулиа амжилттай суралцаж төгслөө. Бага ангийн балчир наснаас өнөөдрийг хүртэлх чиний амьдралд ямар өөрчлөлтүүд гарсан байна вэ? Амьдралынхаа нэгэн томоохон давааг давсан мэдрэмжээсээ хуваалцаач?

-Өөрчлөгдсөн зүйлсээс эхэлж яривал, би бага байхдаа их тайван хүүхэд байсан. Хийх ёстой зүйлсээ чадчихдаг байсан болохоор ч тэрүү, аливаад нэлээн найзгай хандлагатай байлаа. Одоо бол ахлах ангид орсноос хойш илүү их хариуцлага үүрэх хэрэгтэй болж, хариуцлага гэдэг хүн бүрийн зайлшгүй дааж авч явах ёстой зүйлийн нэг юм байна гэдгийг ойлгосон учир илүү зарчимтай амьдардаг болсон байна. Ямартай ч айдсаа давж чадлаа. Жишээлэхэд намраас хойш ЭЕШ-ын тухайд маш их айж байсан. Яг үнэнийг хэлэхэд чадах эсэхдээ ч эргэлзэж байсан бол одоо эргээд харахад үр дүн гайхалтай сайхан байна.

YOLO: Нэлээд тайван назгай хүүхэд байсан гэлээ. Тэр үед чиний амьдралд урлаг хэмээх зүйл хэр том орон зай эзэлж байсан бэ? Тэр дундаа дүрслэх урлагийн тухайд.

- Анх цэцэрлэгт байхдаа уран гимнастикаар хичээллэж байсан. Бас түүнээс ч өмнө хөгжим сонсох дуртай байлаа, одоо ч бас хөгжим сонсох маш их дуртай. Бага байхад минь дүрслэх урлаг хамгийн том орон зайг эзэлдэг байсан. Яг үнэндээ бол тэр үед урлагийн тухай дорвитой ойлголт, өөрийн гэсэн бодол байгаагүй ч гэлээ тухайн үед надад гоё мэдрэмжүүд төрүүлдэг байсан учраас урлаг гэдэг гайхалтай зүйл юм байна гэдгийг мэдэж байснаас төдийлөн урлаг гэдэг хүнд үнэхээр хэрэгтэй зүйл юм байна гэдгийг ухаараагүй байсан.

Миний урлагийг үзэх үзэл гэвэл, хүн тодорхой хэмжээгээр яалт ч үгүй өөрийгөө түүнд уусган нэвчүүлэх ёстой тийм зүйл. Тэгж гэмээнэ хүн өөрийн үзэл бодол сэтгэхүйгээ 360 градус гэдэг шиг маш олон талаас нь харж, өөрчилж, цаашид бас өөрчлөгдсөөр л байдаг. Түүнээс хүн юуг ч олж авч болдог. Тийм учраас урлаг бол хүний амьдралд орхигдох ёстой зүйл биш гэж боддог.

YOLO: Тэгвэл, хэрэв чи өөрөө өөрийгөө бүтээлээр илэрхийлье гэвэл, ялангуяа одоо хувцас дизайнерын мэргэжлээр суралцах учраас ямар өнгө будагтай, ямар стильтэй хувцас байхсан бол?

- Хослол дээр авч үзье л дээ. Тэгвэл, ерөнхий өнгө маань нэг тийм байгалийн-хөрс, шороо, ургамал маягтай хэрнээ технологи талын метал аксэсуарууд хамт тусгагдсан тиймэрхүү загвартай байх болов уу?

YOLO: Өөрийгөө “магадгүй хүчтэй энергитэй” гэдэг өгүүлбэрээр тодорхойлсон байсан шүү дээ. Тэр илэрхийлэл яаж буух бол?

- Миний өөрийн мэдрэмжээр бол нэг тийм хурц, шовх үзүүртэй зүйлсээр.

YOLO: Яагаад хослолыг сонгох болсон бэ? Эмэгтэй хүмүүс өөрсдийгөө ихэвчлэн даашинзаар илэрхийлдэг санагдах юм.

- Яг миний өөрийн баримтлалтай нийцэх байхгүй юу. Маш чөлөөтэй. Хослол бол жишээлэхэд, ямар ч үед, юун дээр ч зохицуулж болдог хувцас. Тайз дэлгэц, өдөр тутамд гээд хааш нь л бол хааш нь хөрвүүлж болохоор.

YOLO: Хоёулаа ярилцлагаа чиний ирээдүйн зам мөрөө болгон сонгосон хувцас дизайны чиглэл рүү илүү гүнзгийрүүлье. Хувцас дизайн гэдэг энэ гайхалтай, бас нэгэн урлагийн төрлийн хийж бүтээж чадах цар хүрээг өөрийнхөөрөө тодорхойлно уу? Түүний илэрхийлж чадах, түүнд тусч болох зүйлсийн хязгаар гэж бий юу?

- Тэр хязгаарыг хүн өөрөө л тогтооно. Миний хувьд гэвэл хязгаар байх нь байгаа, гэхдээ нэлээн хол явна. Ямар нэгэн яг тэнд хүрээд дуусна, яг тиймэрхүү хэв маягаар хязгаарлагдана гэсэн зүйл одоохондоо алга.

YOLO: Тэгэхээр, ер нь хувцас дизайнаар энэ ертөнц дээрх бүх зүйлсийг илэрхийлэх боломжтой гэж болох уу?

- Тийм.

YOLO: Мэдээж энэ чиглэлд Монголын болон олон улсын томоохон төлөөлөгчдийг сонирхон, хүндэлж явдаг байх. Монголынхоо биширч явдаг төлөөллөөс дурьдаач?

- Монголоосоо гэвэл яах аргагүй “93//KiDULT”, “Michel&Amazonka” хоёр бренд бий. “Michel&Amazonka”-с эхлэж ярихад, энэ бол гэнэт л цоройгоод гараад ирсэн, гэнэт гарч ирэхдээ маш ул суурьтайгаар гарч ирсэн бренд. Хүмүүсийн хувцасны тухай тогтсон ойлголтыг хагалсан гэмээр юм уу? Хүмүүсийн нүдийг нээсэн дээ. Уламжлалт болон орчин үеийн хоёр талаа маш оновчтой баримталж явсан учраас их үнэлэгддэг гэж боддог.

Харин “93//KiDULT”-ын тухайд гэвэл, хувьдаа Монголын бүх брендүүдийг авч үзэхэд ихэнхи нь яг гадаадынхаар яривал “Chanel”, “Dior” гэдэг шиг цор ганц тансаг, бүр цорын цор ганц байхыг эрмэлзээд байдаг бол тэр бренд маш өөр.  “93//KiDULT” маань саяхан охин компани гэдэг шиг салбарлаад “BASIC” нэртэй коллекц гаргаж байгаа. Тэр нь бол одоогийн орчин цагийн хүмүүст яг хэрэгтэй байгаа “Zara” гэх мэт энгийн брендүүдийн хэв маягийг тусгасан. Хүмүүс худалдан авалтаа тэндээс л эхэлнэ шүү дээ. Үндсэн “93//KiDULT” нь сонирхолтой, этгээд этгээд шийдэлтэй мөртлөө өдөр тутмын амьдралд нийцэж болохоор санагддаг учраас надад таалагддаг.

YOLO: Харин одоо олон улсаас дурьдвал?

- За олон улсаас бол Alexander Wang гэж дизайнер байдаг. Өөрийнхөө нэрээр брендээ нэрлэсэн. Тэр хүний хувьд олон өнгө холилдсон - colorful биш, ихэнхи загварууд нь хар өнгөөр дагнаад явчихдаг. Жишээгээр харьцуулбал, Yoji Yamamoto гээд Японы бас нэг бренд л гэхэд Монголоос “Ariunaa Suri”-тай төстэй замбараагүй, эв хавгүй мэдрэмж төрүүлдэг байхад Alexander Wang-ийнх харахад хэдий хар юм шиг мөртлөө гаргаж байгаа коллекц болгон нь, тавилт болгон нь өөр өөр байж чаддаг. Түүний загваруудыг харахад маш гоё мэдрэмж төрдөг, юу ч гэмээр юм дээ... Хэр бараг нухацтай хандаагүй юм шиг хэрнээ нарийн харвал эд эс, ширхэг бүр дээр нь ажиллачихсан, онцгой диталиуд ихээр ашигласан байдаг учраас үнэхээр биширмээр санагддаг.

YOLO: Өөрийгөө ирээдүйд тэдний төвшинд очно гэсэн итгэл найдвар тавьдаг уу?

- Тодорхой хэмжээнд тавина аа. Монголоосоо үйл ажиллагаагаа эхлээд цаашид мэдээж дэлхийн тавцанд гарах зорилго байгаа. Гэхдээ юу юугүй тэдний хэмжээнд хүрнэ гэхгүй, эхлээд Монголдоо өөрийн гэсэн байр сууриа олно. Би хаанаас ч гарч ирж магадгүй.

YOLO: Үүнийг хийж бүтээхэд нэр хүнд чухал уу? Эхэлж нэр хүндтэй болохын төлөө хөөцөлдөх үү?

-Нэр хүндээ олохын тулд би эхлээд ажиллаж хөдөлмөрлөсөн байх ёстой учраас хооронд нь ялгаж салгаад байх зүйл биш байх. Ер нь нэр хүндээс бүхнийг эхэлнэ гэдэг боломжгүй зүйл юм даа. Эхлээд бүтээх учраас.

YOLO: Чи бид хоёрын ярилцаж байгаа хувцас, хувцаслалтын тухай сэдвээр Монголчуудын хувьд дутагдалтай санагддаг зүйлс чамд хувь хүний хувьд байдаг байх. Түүнээсээ хуваалцаач?

- Хамгийн түрүүнд хэлэх зүйл гэвэл хүмүүс өөрийнхөө хувцаснаас түрүүлж өрөөлийн хувцсыг хардаг юм шиг санагддаг. Өөрөө ямар нэгэн хувцас өмсчихсөн хэрнээ хүний хувцсыг хязгаарлах гээд үзээд байдаг. Тухайн хүн өөрийн хүссэнээр юугаа ч өмсөөд явж магадгүй. Түүнд үнэхээр чөлөөтэй бус ханддаг. Хэн нэгэн хүн яг өөрийнхөө хүссэнээр “галзуу” хувцаслачихсан байхад нь яг л хууль зөрчсөн юм шиг ханддаг хүмүүс арилаагүй байна лээ. Сүүлийн үед багасч байгаа нь авууштай, тэр асуудлыг л хэлмээр санагддаг даа.

YOLO: Энэ нь илүүтэй нийгэм талын шүүмж байна тийм үү? Харин мэргэжлийн уран бүтээлчид, энэ чиглэлээр ажиллагсад, бизнес хийдэг хүмүүсийн хувьд гэвэл?

-Шинээр сэтгэдэг хүмүүс олон байгаасай гэж боддог. Хэдий хувь хүний эрх чөлөө ч гэсэн, яг хүссэнээрээ хувцаслахад тренд гэдэг зүйл маш их саад болдог. Сүүлийн үед шинээр гарч ирж байгаа бренд болгон худалдан авалтаа эрэлттэй болгохын тулд ч гэмээр юмуу, трендийг 100 хувь дагаж мөрдчих гээд байдаг сул талтай.

YOLO: Одоо энэ сэдвээ завсарлаад, чиний мөрөөдлийн тухай сэдэв рүү оръё. Чиний мөрөөдөл юу вэ?

- Миний мөрөөдөл бол, нэлээд том мөрөөдөл байгаа. Монголын хувьд “үндсэн” загварын ордонг байгуулахыг хүсдэг. Одоогийн байдлаар бол байхгүй, зүгээр нэгдлүүд бол байна. Түүгээр дамжуулж нийгэмдээ өөрийнхөө яг хүсээд байгаа зүйлийг хүргэж чадах учраас, загварын ордон барихыг мөрөөддөг.

Мөн өөрийн нэрийн брендийг бий болгох няцашгүй зорилго бий. Өөрийнхөө брендээр зөвхөн нэг төрлөөр биш, бусад төрлүүдээр ч бас бүтээл туурвихыг хүсдэг. Жишээ нь театрын хувцас ч юмуу?

YOLO: Хүн мөрөөдлөө биелүүлнэ л гэж зүтгэдэг хойно, түүндээ хүрэх зорилго зорилтуудаа аль хэдийн тавьчихсан байгаа юу?

- Тийм ээ. Юуны өмнө сургуулиа амжилттай сурч төгсөхийг зорьж байгаа. Сурч байх явцдаа, суралцах нийт хугацааныхаа тал юмуу, төгсгөл хэсгээс үйл ажиллагаагаа эхлэх ч юмуу, эсвэл ямар нэг газар харьяалагддаг болж хөл дээрээ босоход шаардлагатай зүйлсийн суурийг тавина гэж боддог. Төгссөнийхөө дараа өөрийнхөө брендийг үүсгэн байгуулах шатруугаа орно.

YOLO: Чиний хувьд мөрөөдөл, зорилго хоёрын аль нь чухал вэ? Хүнд аль нь байх хэрэгтэй юм бол? Хий мөрөөдөөд суух нь дээр үү эсвэл бодит зорилготой байсан нь дээр үү?

- Сайн бодоод үзвэл зорилго л юм даа. Гэхдээ хүн мөрөөдөхдөө гол нь мөрөөдлөө үнэгүйдүүлж болохгүй шүү дээ. Миний хувьд мөрөөдөл гэдэг хий хоосон зүйл биш учраас, би өөрөө мөрөөдөл гэж хэлмээр байлаа. Гэвч бусад хүмүүсийн хувьд бодож үзээд зорилго гэсэн нь илүү оновчтой санагдсан.

YOLO: Чамтай адил мөрөөдөлтэй олон хүүхэд залуус эцэг эхийнхээ хориглосноос болоод өөр чиглэлийг сонгох нь элбэг байдаг шүү дээ. Харин чиний хувьд өнөөдрийг хүртэл дуртай зүйлдээ тууштай явж, мэргэжлийнхээ их сургуульд хүртэл орохоор болсон байна. Үүнд нөлөөлж өгсөн хүмүүсийг дурьдвал?

- Мэдээж гэр бүлийнхнийгээ дурьдана. Өвөө эмээ гээд л. Мөн бага ангийн багш маань бидний хүмүүжлийн суурийг их сайн тавьсан, үргэлжлүүлээд ахлах ангийн багш маань бас мундаг хүн байлаа. “Хүн яг өөрийнхөө хүссэн зүйлийг хийгээд тууштай явахад хэзээ ч юманд хүрэхгүй байна гэж байдаггүй юмаа, өөрийнхөө хүсэл мөрөөдлийг л дага” гэж маш их хэлдэг байсан. Миний эцэг эх, найз нөхдийн хүрээлэл ч бас тийм үзэл бодолтой учраас миний хүсэл мөрөөдлийг ойлгож, хүндэлж, тус нэмэр болдог байсан. Тэд нартаа баярлалаа гэж хэлье.